Bu hafta Bursa‘da travestiler ile iki yoğun gün geçirdim. İlk olarak, yaşam koçum tarafından düzenlenen ve delegelerin gerçek potansiyellerine ulaşmalarına yardımcı olmak için tasarlanan bir koçluk etkinliğine ilham verici bir konuşmacı olarak getirildim. Çok arkadaş canlısı ve minnettar izleyiciydiler ve seansımın sonunda ayakta alkışlandığım için çok gururlandım. Daha sonra, birkaç delege bana teşekkür etti, ancak bir adam bana yaklaşıp o gün hayatını değiştirdiğimi söylediğinde özellikle alçakgönüllü oldum!
Daha sonra bir arkadaşım, LinkedIn‘e şu parlak tavsiyeyi yazdı: “İlham verici ve eğitici konuşmasına mizah, enerji ve hafiflik katan açık, dürüst ve özgün bir konuşmacı. İzleyicileri gerçekten harika ve büyüleyici bir şekilde meşgul edebiliyor ve sahnede parlayan bir ışık. Onu İzmir‘de daha önce dinlemiştim ve konuşmasının hayranlık ve sevgiyle karşılandığı etkinlikte konuşması için davet etmiştim. Onu herhangi bir travesti etkinliği için konuşmacı olarak şiddetle tavsiye ederim.”
Bursa”daki görevimin ardından, bazı trans-düşman seslere karşı koymak amacıyla “Ben Olmak Güvenli Değil” protestosuna katılmak için Antalya‘ya koştum. O noktada hala konuşmamı yaptığım için protestonun başlangıcına yetişemesem de, geç saatin hiç olmamasından daha iyi olduğuna ve protestonun muhtemelen dört saat kadar süreceğine karar verdim. Protesto başlangıçta Kaleiçi Meydanı’nda yapılacaktı ve Polisin protestoya ilk tercih edilen yerde izin vermemesi ihtimaline karşı Karaoğlan parkı’na yedeği alındı. Kaleiçine geldiğimde protestodan hiçbir iz yoktu, bu yüzden Karaoğlan parkına doğru yola çıktım. Ancak, oraya vardığımda, protesto hiçbir yerde görünmüyordu, ama burası büyük bir park, bu yüzden elimde pankart ve bavulumu arkamda sürükleyerek parkta bilinçli bir şekilde yürümeye başladım, kendimi herhangi bir insan topluluğuna çekildiğimi fark ettim. Protestodaki bazı arkadaşlarımı aramayı denedim ama aramalarım sesli mesaja gitti. Telefonlarının çaldığını duymasınlar diye protestonun gürültülü olduğunu varsaydım. Sonunda, büyük parkın karşı ucundayken, arkadaşlarımdan biri beni aradı ve protestonun Güllük caddesinin sonunda, başlangıç noktamdan çok uzak olmayan bir yerde olduğunu söyledi, ben de geri gittim. Antalya Güzel şehir ama. Sonunda protestoyu başladıktan üç saat sonra yakaladım, ama en azından, şık elbise ve ceket kombinasyonumda bir protesto için biraz fazla giyinmiş hissetsem de, ortaya çıkmak için çaba sarf etmiştim. Protestomuzun bazı bilinçlerde çok fazla fark yaratacağından şüpheliyim, çünkü travesti hakları söz konusu olduğunda dinleme modunda olmadıkları kanıtlandı, ancak en azından verdikleri zararı tersine çevirmeye çalışmak iyi geldi.
Sonunda, akşam 10 civarında eve döndüm, yorgun ama Bursa’ya yaptığım son gezi sırasında kazanmayı başardığım tüm kalplerin ve zihinlerin düşüncesinden çok mutlu oldum.
